Nostalgia Imperialisme? Trump Lupa Dunia Sudah Berubah

Dalam satu lagi episod siri realiti politik yang semakin melucukan, Presiden Amerika Syarikat, Donald Trump, sekali lagi mencuri tumpuan dengan kenyataan terbarunya bahawa Washington patut mempertimbangkan untuk mengambil alih Semenanjung Gaza. Seperti biasa, beliau tampil dengan cadangan yang lebih mirip skrip filem aksi Hollywood berbanding strategi geopolitik yang realistik.

Nampaknya, Trump benar-benar merindui zaman imperialisme, di mana negara besar boleh sewenang-wenangnya menuntut hak ke atas tanah yang bukan milik mereka.

Mungkin beliau terlupa bahawa Amerika Syarikat sendiri masih bergelut dengan masalah domestik yang semakin membarah. Atau mungkin beliau hanya cuba mengalihkan perhatian daripada skandal dan kes mahkamah yang mengekori beliau ke mana-mana?

Lebih menggelikan hati, Trump bercakap seolah-olah Gaza adalah sebidang tanah kosong yang menunggu untuk ditadbir oleh “wira penyelamat” dari Barat.

Padahal, rakyat Palestin telah lama berjuang mempertahankan hak mereka daripada penjajahan dan penindasan. Jika Trump benar-benar mahu “mengawal keadaan,” mungkin beliau boleh bermula dengan mengawal ketoksikan dalam retoriknya sendiri terlebih dahulu.

Kenyataan ini juga mengundang persoalan: adakah Trump berangan-angan mahu menambah satu lagi “kejayaan” dalam senarai campur tangan luar negara Amerika? Mungkin beliau menganggap pengambilalihan Gaza akan menjadi legasi sehebat peperangan di Iraq dan Afghanistan—dua “projek” Amerika yang lebih banyak meninggalkan kehancuran berbanding kestabilan.

Dari satu sudut, dunia sudah semakin muak dengan retorik usang tentang Amerika Syarikat sebagai “polis dunia.” Trump mungkin masih berfikir beliau sedang berada di zaman kolonial, tetapi hakikatnya, dunia sudah banyak berubah. Negara-negara lain kini lebih celik terhadap permainan politik ala-Trump dan tidak lagi mudah terperdaya dengan janji-janji kosong berbalut naratif heroik Amerika Syarikat.

Pada akhirnya, kenyataan Trump ini tidak lebih daripada satu lagi percubaan untuk menjadi tajuk utama berita—sama ada atas dasar strategi politik atau sekadar memuaskan ego beliau yang tidak mengenal batas.

Dunia hanya boleh berharap bahawa kali ini, tiada siapa yang benar-benar mengambil kata-kata beliau sebagai sesuatu yang serius. Jika tidak, kita mungkin akan menyaksikan satu lagi babak drama politik global yang tidak diperlukan sesiapa.