Pindaan URA: Implikasi terhadap Masyarakat Melayu
KUALA LUMPUR, 22 Mac – Cadangan pindaan terhadap Akta Pembaharuan Semula Bandar (URA) yang diketengahkan oleh veteran Umno, Tengku Razaleigh Hamzah, merupakan satu isu yang perlu diberi perhatian serius oleh kerajaan dan pihak yang berkepentingan. Kebimbangan beliau mengenai potensi peminggiran masyarakat Melayu akibat pelaksanaan URA adalah berasas, terutamanya jika peningkatan kos dan nilai hartanah bandar tidak dikawal dengan berkesan.
Implikasi Sosio-Ekonomi terhadap Masyarakat Melayu
Tengku Razaleigh menegaskan bahawa pelaksanaan URA boleh menyebabkan kenaikan kos sara hidup yang akhirnya memaksa golongan Melayu bandar dan mereka yang berpendapatan rendah untuk berhijrah ke luar bandar. Peningkatan cukai bandar dan cukai taksiran boleh membebankan penduduk berpendapatan rendah dan sederhana. Pemilik rumah mungkin terpaksa menjual aset mereka akibat ketidakmampuan untuk menampung kenaikan cukai pada masa hadapan.
Pemindahan hak milik hartanah kepada pemaju atau golongan berpendapatan tinggi boleh mengecilkan kadar pemilikan orang Melayu di bandar. Sekiranya tiada mekanisme pemulangan hak milik yang jelas, penduduk asal berisiko kehilangan hak mereka untuk kembali memiliki hartanah yang diperbaharui.
Peminggiran orang Melayu dari bandar boleh membawa kepada ketidakseimbangan sosioekonomi antara kawasan bandar dan luar bandar. Kehilangan peluang ekonomi dan akses kepada kemudahan bandar boleh menjejaskan mobiliti sosial terhadap golongan terpinggir.
Jaminan Kerajaan dan Keperluan Pindaan URA
Perdana Menteri Anwar Ibrahim sebelum ini telah memberi jaminan bahawa URA tidak akan menyebabkan orang Melayu tersingkir. Pemilik asal yang terjejas akan mendapat peluang untuk memiliki semula hartanah mereka setelah diperbaharui. Pampasan akan diberikan berdasarkan nilai hartanah masa hadapan, bukan nilai semasa, bagi memastikan pemilik asal tidak mengalami kerugian.
Namun, jaminan ini perlu diperincikan dalam bentuk dasar dan perundangan yang jelas untuk mengelakkan ketidaktentuan dalam pelaksanaan URA. Oleh itu, cadangan Tengku Razaleigh untuk meminda beberapa aspek dalam URA adalah wajar dan munasabah untuk dipertimbangkan.
Kerajaan perlu mengawal kadar cukai bandar dan cukai taksiran supaya tidak membebankan penduduk sedia ada. Satu mekanisme yang jelas perlu diwujudkan bagi memastikan pemilik asal mempunyai hak keutamaan untuk mendapatkan semula hartanah mereka selepas diperbaharui. Penduduk bandar, khususnya golongan terjejas, harus diberi suara dalam setiap peringkat perancangan dan pelaksanaan URA.
Had Penggal Perdana Menteri: Implikasi terhadap Demokrasi Malaysia
Dalam isu berasingan, Tengku Razaleigh turut menyokong cadangan menghadkan tempoh jawatan Perdana Menteri kepada dua penggal. Ini sejajar dengan amalan di banyak negara maju yang mengutamakan pembaharuan kepimpinan bagi mengekalkan daya saing politik.
Had penggal dapat memastikan peralihan kepimpinan yang lebih dinamik dan segar. Ia memberi peluang kepada pemimpin muda untuk tampil dengan idea baharu serta mengelakkan kebergantungan kepada seorang pemimpin untuk tempoh yang terlalu lama, yang boleh membawa kepada penyalahgunaan kuasa.
Secara keseluruhan, cadangan Tengku Razaleigh mengenai pindaan URA dan had penggal Perdana Menteri wajar diberi perhatian serius oleh kerajaan. Pelaksanaan URA harus mengambil kira kesejahteraan sosial semua lapisan masyarakat, manakala reformasi dalam sistem kepimpinan negara boleh membantu memperkukuhkan institusi demokrasi di Malaysia.
